17 apr LENTE 1693

Het is verbazingwekkend hoe de mensheid snakt naar licht en alles wat daar aan is verbonden. Zonlicht, lange zonnige dagen, warmte zelfs hitte, gezellige terrasjes, koele briesjes, ijsco’s, korte rokjes, volle zwembaden, gesmolten teer op de weg. Het verlangen groeit terwijl amper de Lente op de kalender staat en de eerste krokussen nog worden getart door sneeuw en hagel en soms krabvorst.

April doet wat hij wil, maar het is ook een feit dat de lente deze maand is begonnen. De donkere wintermaanden liepen ten einde, de klok ging weer in de zomerzone en nu is het de beurt aan het weer. Het lenteweer wel te verstaan en dat wil gewoon niet vlotten. Trek je vol verwachting na de ochtenddouche een T shirtje aan moet je vervolgens rillend van de kou je ramen ijsvrij krabben. Mijn gedachten aan lente brengen beelden van hyacinten, sneeuwklokjes, narcissen, bloembollen, krokussen, en de Keukenhof in mijn brein. Vogels die nesten bouwen, broeden en jongen leren vliegen. Gras dat om een maaibeurt vraagt. Wijlen columnist Martin Bril die het boek Rokjesdag schreef, waarin hij melding maakte over die eerste dag in het voorjaar dat vrouwen massaal en bij donderslag plots een korte rok dragen en met blote benen paraderen.

Lente lijkt het meest populaire jaargetijde omdat het aan de horizon verschijnt na een natte herfst en een koude winter, en langdurige binnen zitten… eindelijk zon, buiten leven, de natuur die explodeert, kriebels, liefde, veel groene en plenty bloemen. Heerlijk 3 maanden genieten gevolgd door de zomer waarvoor, door de vele hittegolven in 2022, de verwachtingen hoog zijn. Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd om deze column nog veel langer te maken. Ik trek mijn korte broek aan, pak mijn fiets en ga genieten van de ontluikende bloesem, de geuren, de zon, en het terras waar ongetwijfeld een mooie koude en droge rosé op me wacht. Geniet mee. Nondedjuu !!!