27 mrt AFLEIDING 1690

Een getand stukje snot puilde uit het rechter neusgat van de ambtenaar die belangrijk doende, bezig was met mijn vraag. Feitelijk was het een noodzakelijk werkje waarvoor deze grijsaard is ingehuurd als ambtenaar van de burgerlijke stand. Hij ademde zwaar terwijl hij met twee vingers flairloos zoekend over het toetsenbord danste. Mijn ogen waren totaal gefocust op het snot dat bij elke diepe ademhaling wonderlijk in de donkere spelonk van zijn neus verdween. Plots schoot het dan weer met een luchtstroom naar buiten en bleef met twee haakjes hangen aan een te lange, weerbarstige neushaar die aan de neus was ontgroeid. Ik vroeg me af wanneer het stukje gedroogd pulk uit de verstijfde haar viel. En waar valt het dan? Ik deinsde iets terug van het loket bij de gedachte. Soms zuchtte hij licht geïrriteerd, dan weer ging zijn enorme, en alle kanten uitgegroeide, wenkbrauwen als een lift over zijn voorhoofd naar boven om even later weer op de bovenkant van zijn vettige bril, vooroorlogs model, te landen. Het was een iconische, nee eigenlijk een fossiele weergave, van een gemeenteambtenaar die de pensioengerechtigde leeftijd tot op fractie genaderd is. Over haren gesproken… Naast neus- én overvloedige oorharen, had hij zijn baard blijkbaar brilloos geschoren. Overal stonden nog plukjes baardhaar van meer dan drie dagen oud, waar de tondeuse of het scheermes telkens langs is geschoten. Bij zijn neusvleugel, rondom een zwarte uitpuilende moedervlek stond gehavend haar en ook de adamsappel was bedekt met restanten. Hoewel ik probeer er niet naar te kijken trok toch het vieze plaatje gedroogd neusslijk mijn volle aandacht. Het was een beetje roodachtig bruin hetgeen wijst op oud bloed. Ook zag ik dat er meer lange neusharen naar buiten staken. De gehoorgangen trokken mijn aandacht want er stak meer haar uit dan normaliter aan een twee centimeter verfkwast zit. Daarnaast pronkte een fikse pruik over zijn gehele oorschelp. Hier zou een geoefende kapper wel driekwartier werk aan hebben, schoot door mijn gedachten. Per oor wel te verstaan. Sinterklaas heeft opgeplakte wenkbrauwen maar de natuurlijke exemplaren die ik aanschouw deden daar niet voor onder. De fikse brauwen bestonden uit veel wit haar van wel vijf centimeter. Ik hoorde niet wat hij zei want alle aandacht ging naar de overvloedige begroeiing, de achterbleven resten en naar en het gedroogde snottebelletje. Totaal gefixeerd, complete afleiding. Oeps, waar is het nou gebleven? Gatverdamme, Nondedjuu!!!