30 jan PLOP PLOP 1682

Dry january eindigt overmorgen, een maand zonder alcohol is dan voorbij. Veel mensen vonden het afgelopen weekend al welletjes en trokken massaal de kurk van de fles. Plop, plop, plop klonk het breed in de samenleving. Alcohol passeerde in volle vaart de huig, verdwaasde de hersenen als van ouds en deed menigeen lallen en het chagrijn smelten. Niemand van de deelnemers gaat hoogstwaarschijnlijk de herdenking van De Ramp in Zeeland, 1 februari 1953, bewust ervaren. Beatrix overigens wel. Die reist rond haar verjaardag al af naar het oorspronkelijke rampgebied en zal weer haar meest zorgelijke gezicht opzetten. Daar hoeft ze niet veel moeite voor te doen. Ze heeft na haar pensionering zoveel rimpels ontwikkeld dat een Shar-pei er jaloers van wordt. En ja, de familie kon toch niet op haar 85^ste verjaardag komen. Die waren allemaal nogal bizzy. Mogelijk maakt ze zich tevens zorgen om haar zoon Willem die inmiddels heel ver over de 100 kg moet wegen en veel gewicht over de broekriem meezeult. Onze waterbaas, ook wel Willem Water genoemd, groeit onbeheerst in alle richtingen. Hij bezoekt momenteel het Caraïbisch gebied, daar doet hij hele dagen feesten samen met zijn bijziende Argentijnse en kroonprinses Amalia die blijkbaar ook niet alle dagen de sportschool bezoekt. Maar ze kan wel dansen, mogelijk door één dominante gen van mama Zorreguieta. De overige genen zijn Oranjekleurig. Laten we eerlijk zijn, als iemand nú in Zeeland moest zijn dan is het toch Willem Water. Potverdorie, dit is zijn eerste flater van 2023. Hoeveel zullen er volgen? Ook op de eilanden in de zonovergoten Cariben hoor ik plof plof. Tja Willem is van de vloeistoffen in vele variaties. En wat te denken van Mark? Mark Rutte wel te verstaan. Ik dacht dat hij verkering had toen ik naar de beelden van het journaal keek. Onze vrijgezelle premier ontving in zijn torentje de kleine president van Frankrijk Emmanuel Macron. Ze liepen vergezeld door veel camera’s door het regeringscentrum te Den Haag. Wat opviel was dat Mark niet van Emmanuel kon afblijven. Zelden was Mark zo klef. Bij Vandaag Inside vroegen ze zich al af of Rutte soms verkering heeft. Rutte omhelsde de kleine Fransman alsof hij hem nooit los wilde laten, en dat duurde dan ook een ongemakkelijke eeuwigheid. Ik durf te fantaseren dat, toen de pers naar huis was, hij de Fransman stout in een bil kneep en geinig in een oor likte. Mark, die al heel vaak een camera smile toont, lachte zo breed dat ik bang was dat zijn gebit gelanceerd zou worden. Ze hadden lol die twee. In deze ambiance spraken ze af dat Mark snel Macron in La France gaat opzoeken. Als opperste beloning ging Mark nu al een date aan met Macron bij het plaatselijk Indonesisch restaurant de Poentjak vlak bij de Hofvijver. Het gerucht gaat dat als hij daar zijn favoriete rijsttafel eet, hij zijn mond blust in nabij gelegen vijver. Mark heeft in het rumah makan een vaste plek en weet dat de moeder in de keuken, garant staat voor de juiste en traditionele pittige smaak. Die nacht droomde ik dat Mark langdurig als een jankende Golden Retriever aan de vliegtuigtrap heeft gezeten, waardoor het vertrekkende vliegtuig van Makron haar vertrekslot misliep en vertraagde. Ach die Fransen zullen wel van wanten weten. Nondedjuu!!