12 dec RITUELEN  1675

Wordt het vandaag een lange wandeling? Ben je van de pot gerukt!? Nee!! we gaan eindelijk de kerst in huis brengen. Buiten stond al sinds dagen voor Sinterklaas een niet van kluit gescheiden Noorman te stralen. Mijn auto is nog altijd in kerststemming door de naalden en kluitrestanten die erin rond slingeren. Hoewel totaal niet in de Holy Night stemming, Nederland heeft gvd vrijdag verloren van smurf Messi en zijn valse dienders -dat kan niet anders als je als coach de steun moet krijgen van ene Blind en een dubbelganger van Ray Charles-, beklim ik de zoldertrap gewapend met zaklamp, op zoek naar ballen. 11 maanden geleden zijn de kerstspullen er gedropt en gedurende het jaar zijn ze steeds verder in de donkere krochten onder de pannen verdwenen. Als ik ergens een hekel aan heb. Twee uur later staat het kerstsymbool bij uitstek, gekocht op een tochtige buitenplek bij de Gamma, in de huiskamer. Ik heb hem wel acht keer gedraaid om de mooiste zijde aan de voorkant te krijgen. Ik weet niet of dit ooit wetenschappelijk is onderzocht maar na vele malen draaien staat de boom meestal weer in de beginstand en heb ik, weer pijn in de onder rug. Vrouwen zijn zeker op dit gebied allemaal hetzelfde. Mijn partner zocht in de kerstdozen en toverde een cluster lichtketting van 12 meter te voorschijn. Het fobie van verleden jaar kwam gelijk weer boven. ‘Het zal toch niet’, riep ik hulpeloos door de woonkamer. Deze lengte, in dit boompje draperen is haast niet te doen. Uit de kerstdoos duiken een hoop kerstversierselen op met de titel ‘vergane glorie’.  Meer spul dan menige kerstmarkt in de verkoop heeft. Mijn God wat een gemêleerde berg gedateerde veel kleurige opschik. Eerst begint de discussie over de kleur die gaat overheersen in de boom. Aan mij wordt een mening gevraagd die ik wel kan geven, echter nooit de eindstreep haalt. Dus negeer ik dit soort vragen meestal. Ik geef tactisch de boom alvast wat water, alsof dat helpt. Drie minuten later een gil. De kuip waarin de boom is geperst lekt en het water loopt over de aanbeden houten vloer. Paniek, een dweil en snel. Daar hoort een kerstvloek bij. We hebben feitelijk gelijk de neus vol van de befaamde boom. Even wordt overwogen om hem gelijk in de tuin te planten met een buitenverlichting en binnenskamers een kribbe op te tuigen. Dit idee haalt het uiteindelijk niet. Na uren freubelen, vouwen, herschikken en klussen, is kerstproject ‘het groene naalden object’, geklaard. En kijken we tevreden, met een mooi glas Zenato Amarone in de hand, naar het eindresultaat. Fantastisch, een high five volgt. De zin in kerst is absoluut niet toegenomen want de menukaart voor die dagen is meer dan een uitdaging. Wat doen we ons allemaal aan? Ik weet nu al zeker; als katholiek zullen we wel vóór de nachtmis ter biecht moeten, want rond de boom wordt in de donkere dagen voor kerst harder gevloekt -gelukkig niet tegen elkaar- dan de tanende katholieke kerk toe laat. Ach… moet kunnen denk ik, de kerk zelf is immers ook niet bepaald brandschoon. Nondedjuu!!!