10 jul KRANTJE LEZEN 1653

Mij krijg je niet in een gelukzaliger moment dan de krant ongestoord lezen in de zeer vroege ochtend. iPad er naast om zaken te noteren of op te zoeken, een pen waarmee ik interessante teksten omcirkel, dampende koffie binnen handbereik. Lekker vol in concentratie lezen wat er in de wereld speelt. Favoriete leesdagen zijn de zaterdag en zondag. Op zaterdag lees ik tenminste twee dikke kranten inclusief bijlagen, aan de grote tafel in de woonkamer. Alles keurig geordend, zoals Nadal zijn flesjes fris op de tennisbaan deponeert. Liefs heel zachte klassieke muziek op de achtergrond. Volledig in trance en dan uren lezen, bladeren, puzzels invullen, notities maken. Af en toe de benen strekken puur om verse koffie te tappen. Jaren woonde ik geheel alleen een beetje als gewenste kluizenaar. Dat schonk me het decor en omstandigheid van lezen zoals hierboven omschreven. Later ontstond er weer een gezinssituatie en waren de beoogde leesmomenten foetsie. Om op Nadal terug te komen; ik denk niet dat hij de wedstrijd wint als een ballenjongen een flesje omstoot en verkeerd terug zet. Zulke momenten halen je totaal uit je ritme. Ik snap dat.

Daarom kap ik het liefst met lezen als mijn lieve partner, terwijl ik in diepe concentratie de opiniebladen doorneem, begint te vertellen dat ze nog drie wasjes moet draaien, boodschappen gaat halen en niet weet wat ze vanavond gaat koken. En dat verpakt in vele nuances. Hoewel ik afwisselend slechts ‘ja’ en ‘nee’ zeg of een instemmend hu hu uit mijn gesloten mond laat komen, weet ik niet meer wat ik aan het lezen ben. Maar ook niet wat vrouwlief aan het vertellen is. Ik hang als het ware tussen twee werelden in en het enige wat gebeurt is dat ik in de afgrond stort. Wat een inbreuk op mijn leeswereld. Het enige dat in zulke omstandigheden rest is een nieuw leesblok realiseren op een ander tijdstip. Zondagochtend is dan de escape. Nederland slaapt dan uit, behalve ik. Zes uur is voor mij heilig en in tijgersluipgang verlaat ik het bed om het ritueel van de verloren zaterdag alsnog uit te voeren op zondag. Het enige schietgebedje dat op die heilige dag mijn brein verlaat is er op gespitst dat de rest van het gezin ontzettend lang uitslaapt ten faveure van mijn leesdrang in een exclusief stil decor. Nondedjuu!!!