04 apr SNOTROT    1639

Terwijl de halve wereld in de fik staat heb je af en toe even geen zin om aan een oorlog te denken. Een gruwelijk geweldsconflict dat door één onberekenbare dictator in gang is gezet en wordt uitgevoerd. De rest van de wereld kijkt met een overslaand hart toe hoe tienduizenden worden vermoord. Zand er over even geen zin in want ik heb het koud. En ben vreselijk boos.
Wij leven nog in vrijheid en om ons leed te verzachten trekken we binnen een dikke trui aan. De D’66 minister die van de mannenliefde is heeft ons geadviseerd om de verwarming lager te zetten en de kleding aan te passen. Ik zit met mijn handschoenen aan deze column te tikken want ik heb koude jatten van milieufreak Jetten. Altijd heb ik geroepen dat je niet bij je grootste vijand inkopen moet doen of afhankelijkheid creëren. Wat doet ons nationaal opperhoofd? Hij gaat met Poetin in zee. Conclusie: dat was een foutje en nu zitten we in de misère. Alle trammelant is te danken aan verkeerde politiek. Vrijdag hoorde ik Rutten zeggen dat we echt veel oorlogsmaterieel hebben. Een dag later lees ik dat we twee nieuwe onderzeeërs hebben besteld en die zijn pas leverbaar als we de oorlog in Oekraïne vergeten zijn. Gelukkig hebben we nóg vier van die onderwater bootjes. Alleen vergat Pinokkio te memoreren dat twee van die roestbakken worden opgeofferd om de laatste twee van tweedehands onderdelen te voorzien. Ja we staan er goed voor! Dat is zeker. De eerste hulp die we in deze oorlog boden bestond uit een ladinkje helmen, wat scherfvesten en een paar metaaldetectors. Toen Poetin dat hoorde is hij een nachtje flink aan het feesten gegaan denk ik.
Een pessimist is een optimist met ervaring, zo las ik onlangs. Deze uitleg kan ik moeiteloos op mijn lijf schrijven. Toch heb ik mijn vakantie voor komende zomer geboekt, want ik ben er aan toe. En dat zeg ik haast schaamteloos hoewel ik plots wel rode koontjes gewaar wordt. Feitelijk ben ook ik dus een gewetenloze lozer. Straks lig ik in het mulle warme zand, met de handen vol glazen sangria, te ontspannen na een jaar van zwoegen achter mijn bureau. Terwijl op twee uurtjes vliegen de onschuldige Europeanen aan flarden worden geschoten door een aantal harteloze imbecielen. Deze wereld is snotrot en we doen er niets aan. Nondedjuu!!!