07 mrt TIJD VLIEGT     1635

Onlangs belandde ik in een treffen van een vijftal bejaarde schoolvrienden. Zestig jaar geleden waren ze elkaar weer tegengekomen op een reünie en sindsdien houden ze met regelmaat, in kleine kring, een gezellig treffen.
Toen ze 40 waren geworden hadden ze een gesprek over een nieuw avondje samen uit. Iets eten en daarna een afzakkertje. Gezelligheid leek een garantie. Ze konden het niet eens worden over de locatie totdat er een voorstel op tafel kwam van een gast die ervaring had: “Laten we naar de bruine kroeg ’t Olympisch Vuur gaan. De bediening is top in de vorm van een geweldige stoot met een enorme voorgevel die half bloot ligt”. Iedereen was gelijk akkoord.
Een decennium later, ze hadden inmiddels allemaal Abraham gezien was weer overleg waar ze naar toe zouden gaan. Het was een moeilijke bevalling tot een riep: “Laten we naar bruine kroeg ’t Olympisch Vuur gaan. Ze hebben lekker eten en veel soorten bier op de tap”.

Snel vloog de tijd en zo spraken de inmiddels zestigers elkaar tien jaar later opnieuw. Ook deze keer werd verhit gediscussieerd over de accommodatie. Eén persoon bracht de oplossing: “Laten we naar bruine kroeg ’t Olympisch Vuur gaan. Ze hebben een gezellig hoekje waar we een beetje afgezonderd kunnen zitten zonder dat we worden lastig gevallen”. Iedereen stemde in.

De tijd vorderde en op het moment dat ze allemaal de zeventig aantikten zaten ze in overleg over de horecagelegenheid waar hun treffen deze keer zou geschieden. Na fikse discussie kwam er één met een gouden voorstel: “Laten we naar bruine kroeg ’t Olympisch Vuur gaan. Ze zijn rolstoelvriendelijk en hebben een lift”.

Ik kwam de vijf grijsaards tegen rond hun tachtigste verjaardag. Aanvankelijk dacht ik dat ze ruzie hadden maar zo verhit gingen hun discussies over de plek van hun reguliere treffen blijkbaar altijd. Weer konden ze het niet eens worden tot iemand met hese stem en omhoog gestoken kromme vinger sprak: “Laten we naar bruine kroeg ’t Olympisch Vuur gaan”. Gelijk was iedereen akkoord want het klonk best aanlokkelijk. Een gebogen ouderling met vlashaar zei ter ondersteuning: “Super idee, daar zijn we nog nooit geweest”.

Iedereen was happy de peppy.  Nondedjuu!!!