03 mei VRIJHEID 1592

Oorlogsfilms hebben beslag gelegd op mijn beeldscherm. Er wordt zoveel geschoten dat we na de aftiteling de kogels achter de kast uit vegen en het bloed moeten dweilen. Dit is een terugkerende repetitie die ons moet herinneren aan de verschrikkingen van de oorlogen. Herdenkingsdagen: 4 mei Dodenherdenking, 5 mei Bevrijdingsdag staan in mijn agenda gebeiteld. Feitelijk schandelijk dat we niet elk jaar vrijaf zijn op die dagen. Want de gedachtenis moet fris blijven. De toespraken op de Dam, dinsdag, vind ik niet voldoende. Het bevrijdingsfeest is al twee keer overwoekerd door Corona. We zouden nog vergeten wat onze voorouders hebben meegemaakt. Gelukkig volgt de ene oorlogsfilm de andere op. Zulke films genereren bij mij niet alleen kennis en inzicht maar ook haat. Haat voor de Duitsers. Sorry het is niet anders. In mijn werkzame leven, zelfs toen ik als dienstplichtige bij de NAVO mocht dienen, had ik te maken met Duitsers. Zonder uniform waren ze bij tijd en wijle best aardig. Doch op het moment dat ze in functie stegen of er een uniform om ging en een pet op, kwam het akelige naar boven. Duitsers hebben een gen dat ik niet vertrouw. Want op het moment dat je er een volksmenner boven plaatst luisteren ze als schoothondjes en voeren grundlich die Befehlen aus. Die ervaring, dat wetende en een dosis oorlogsfilms activeren bij mij een karaktertrek die me alert maakt voor de Germanen ten Oosten van ons. Ze kunnen dwingend bits blaffen en gaan massaal over lijken. En als ze op hun misdraging worden gewezen, dan ‘haben sie es nicht gewusst’. Ik vind ze gewoon onbetrouwbaar, ook al heb ik geen oorlog meegemaakt, sorry. De oorlogfilms wekken bij mij vijandschap op. Wat een ratten zijn het in de films die de werkelijkheid onverbloemd tonen. Koelbloedige moordzuchtige seriemoordenaars die hun vijand willen pijnigen tot op het bot. Psychisch kapot maken en vernederen. Dit mag nooit meer gebeuren. Vandaar dat de vierde en de vijfde mei voor mij belangrijker zijn dan Kerst. Mijn pleit voor twee vrije dagen komt voort uit het belang dat ik zie in de constatering dat we nooit meer in oorlog mogen komen. Met ongekende daadkracht sensibiliseren die moffen én andere volkeren die graag ten strijde trekken. En als de wiedeweerga vooruit loeren naar het moment dat we ook bevrijd zijn van het virus dat ons nu im Griff heeft. Nondedjuu !!!