05 apr SFINX ONDERUIT 1588

Ongewild verwordt mijn column tot een plek van politiek commentaar. Afgelopen donderdag 1 april, bleek weer eens dat onze Nederlandse politieke arena – waarin driedelig grijs, stropdas en mantelpakjes regeren- , feitelijk niet beter is dan de Russische variant. In Rusland wacht voor politiek tegenstanders strafkamp Pokrov of een van de Katorga’s in Siberie. Bij ons heet dat netjes: ‘functie elders’. Het klinkt mooier hier, maar is net zo vuil als daar. En elders betekent voor mij niet bepaald een ministerspost. Eerder een iets van hoofdrijbewijzenuitgifte bij het CBR. Rutte heeft zich behoorlijk in de kaarten laten kijken en moet gewoon zijn biezen pakken. Maar wat doet hij na enkel een motie van afkeuring aan zijn broek te hebben gekregen? Hij rent naar de gereedstaande pers, gooit zijn borst naar voren, recht zijn rug, en verheft zijn stem. Doet of er niets gebeurd is. Dan moet je toch een dikke laag eelt op je ziel hebben. Ongelooflijk dit. Het leek wel alsof hij zich niet kon herinneren dat hij net tot onder de grond was afgebrand. Nee hij acteerde als de grote Messiah, de niet te benaderen sfinx, de champion. Heeft hij dan niet in de gaten dat miss Kaag hem helemaal in de verwurging heeft? Het cordon rond Rutte en de VVD brokkelt af en hij blijft staan. Met de rubberen ruggengraat waar hij over beschikt is dat best een prestatie. De positie van onze grote leider is precair. Absoluut nu Gert-Jan Segers van CU heeft gemeld niet meer met Rutte verder te willen. Misschien heeft hij oud-auteur Godfried Boymans gelezen die ooit schreef “Veel mensen danken hun goed geweten aan hun slecht geheugen “. (Wie schrijft die blijft). Bij mij werd nu duidelijk waarom Mark altijd lacht. Je hebt met een slecht geheugen nimmer zorgen en kun je altijd lachen. “Logisch”, zou Cruijff zeggen. Quote van de week kwam van onze Mark zelf: “ik ben strijdbaar”. Kom op zeg. Rutte is zijn boekje te buiten gegaan, heeft behoorlijk last van amnesie, en lijdt aan chronische verlatingsangst bij de gedachte aan afscheid van het torentje en afscheid van de machtspolitiek. Eén kwestie ontgaat Mark: Kaag! Kaag heeft donderdag 1 april, een aantal standpunten ingenomen. Daarbij heeft ze de zittende Minister-President gespaard terwijl hij al in de strop hing. Weet wel dat ze met die redding, gelijk een hoop macht naar zich toe heeft getrokken. Resteert het zoeken naar een neutrale verkenner die uitpluist wie met wie wil en kan werken. Volgens mij zijn topkandidaten Diederik Gommers, Peter de Vries (R vergeten), Jort Kelder. Die drie zitten vrijwel dagelijks in een of andere talkshow en praten over elk onderwerp mee. Hoe deskundig kun je zijn? In mijn ogen zijn nieuwe verkiezingen de enige optie. Want als Rutte van elk beschadiging een deuk had opgelopen ging hij nu als Quasimodo door het leven. Toch weet hij van geen ophouden en incasseert als een boxer alle klappen. Je moet wel van de ratte besnuffeld zijn en een kop van beton hebben, daarnaast nog een dosis nepempathie en eigen dunk om gewoon overeind te blijven. De Houdini van het Binnenhof nadert zijn onontkoombare einde. Ik vermoed dat Nederland daar ook heel hard aan toe is. Want leiders die het oprekken van de werkelijkheid tot kunst hebben verheven horen hier niet thuis. NONDEDJUU!!!