30 nov WAT EEN WEEK 1570
Waar te beginnen om de hectiek van één week te duiden. Hoe en wanneer het begon? Ik ben volstrekt de weg kwijt. Terwijl in Den Haag een zogenaamde parlementaire enquête plaatsvond naar het reilen en zeilen van de belastingdienst in zake de Toeslagenaffaire, sneeuwt het item onder door andere omstandigheden. Dit tot opluchting van talloze politici die ver naast het potje piesten. Ze maakten rücksichtslos onschuldige burgers het leven zo zuur dat die diep in de schulden belandden. Volstrekt onschuldig in de problemen en totaal geen gehoor krijgen, dat is een misdaad, en geen ongeluk, zoals Rutte het bagatelliserend zei, met een irritante glimlach. Die politici zouden met pek en veren een week lang door Den Haag moeten lopen met diverse camera’s op de hielen. Daarbij diep buigend voor de slachtoffers. En lijden vooral lijden zoals de onschuldigen die totaal aan de grond zitten, nu ook doen. Mijn motto: stop met ouwehoeren en vergaderen en geef die mensen hun eigen geld terug met schadevergoeding. Alle aandacht ging helaas uit naar academische blaaskaak Thierry Baudet die zijn eigen kindje FVD opblies. Daarbij geholpen door een paar deserteurs binnen zijn Forum voor Democratie, waaronder zijn ex verloofde Eva. Of dat nog niet genoeg was; afgelopen week stagneerde de daling van het aantal Coronabesmettingen binnen de tweede golf én ontwikkelde zich een gigantische weerstand tegen het vaccin dat al in productie is. Het vaccin lijkt de splijtzwam binnen menige familie te zijn waar discussies hoog oplopen. Zelfs zonder BOA voor de deur zal de Kerstdis leeg blijven dit jaar. Sterker, we riskeerden een virus besmetting op Black Friday door massaal als blinde paarden achter de quasi koopjes aan te hollen. Benieuwd hoe hoog de pieken weer reiken over een dag of tien. En dan Diego Maradona die heel Argentinië, zo niet de wereld, in rouw dompelt. Hij heeft ons vrij plotseling maar niet onverwacht verlaten en is vertrokken naar de eeuwige jachtvelden. Of hij daar kan doorballen kon nog nooit iemand bevestigen. Diego, pluisje genoemd vanwege zijn postuur, was een balkunstenaar die menige club in Argentinië en Italia alsmede het Argentijns elftal tot kampioenschap bracht. Eventueel geholpen door de hand van God, aldus de snuifgrage virtuoos. Na zijn pensionering vlogen de kilo’s eraan, snoof hij meer drugs door de neus dan zijn slokdarm aan voeding kon verwerken en deed hij, mogelijk onder invloed de meest bizarre optredens, zelfs in de functie van trainer. 60 jaar, dubbele tijd geleefd en onder nationale droefenis begraven. In de Formule 1 waren we bijna een coureur armer, doordat Grosjean een horrorcrash maakte en ternauwernood aan de vuurzee ontkwam. Tenslotte van deze hyperweek trok burgemeester Annemarie Penn van Maastricht, zondagmiddag aan de noodrem. Onze Limburgse hoofdstad was te vol en weerde nieuwe bezoekers om nieuwe besmettingen te voorkomen. Conclusie: het verlangen naar het oude-normaals overstemd het tijdelijke nieuwe-normaal, en er is nog zat te beleven in de wereld. Nondedjuu!!!!
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.