04 mei Reset 1540

“Hallo allemaal, sorry het mag niet meer he!” en na een vreugdesprongetje van blijdschap plof ik neer op de eerste de beste stoel die vrij is. Het nieuwe normaal, een term zum kotzen maar o zo gemakkelijk om van dat verplichte gekus, hand shake en  geknuffel met Jan en alleman af te komen. Tante To moest ik altijd volgens de etiketten huggen compleet met een luchtkus en daarbij proberen haar harde stekende baardharen te ontwijken. Buurvrouw Lies stinkt drie uren tegen de wind uit haar bek, oom Jo gaf een stevig hand en gelijktijdig vernietigde zijn okselzweet al mijn reukpapillen. Ik ben er vanaf met een stevig argument;  “Corona hé, wat vervelend toch”. “We halen het straks weer in hoor”, zeg ik lachend en denk : ‘van zijn lang zal ze leven niet’.
Het is gewoon heerlijk om na een generale kamerbrede groet aan allen, op veilige afstand te gaan zitten. Jammer dat niet overal en altijd mondkapjes verplicht zijn want dan kon ik ook laf mijn tong uitsteken in alle richtingen. Komt er ondanks alle strenge waarschuwingen van onze lachende BOA Rutte toch iemand te nabij, dan kuch ik drie keer een vreselijk fake-roggel in mijn elleboog, of gewoon vrij in de lucht. Dan heb ik plots weer alle ruimte. Zo lekker. In vele opzichten is het Coronavirus een soort reset van alle gebruiken in onze wereld. Sommigen gebruiken de denkbeeldige recetknop als het nodig is. En anderen slaan door in het kwardraad en stellen zich aan alsof de hele wereld besmet is. Weet dat de essentie niet meer en niet minder is  dan, dat we afstand houden van niet-huisgenoten en alle besmettingsgevaren tegengaan door te hoesten, proesten en niezen in de elleboog. That’s all. Er zijn mensen die met diezelfde elleboog vervolgens even elkaar toucheren… tja. Dan mag je door de Coronastraat voor een test. En die test is zo gepiept. Je rijdt met de auto door een tent met ingepakte personen. Die gaan met een geprepareerd stokje diep in je keelholen voor wat slijm te schrapen. Vervolgens snorren ze zo diep in je neus dat je het liefst vol gas geeft, om weg te komen. Niet echt fijn die testjes.  Ondertussen geniet ik van de verplichte contactloosheid en hoop dat dit de standaard blijft. Nondedjuu!!