19 aug WOODSTOCK (1503)

Afgelopen zondag was een topmiddag voor me. Op tijd was ik in de bioscoop en verwachtte een reünie van oude hippies. Op het menu van Foroxcity in Sittard stond de legendarische festivalfilm Woodstock. Een muziekmonument uit de vorige eeuw. 50 jaar geleden, van vrijdag 15 t/m maandag 18 augustus 1969 gehouden.  Niet in de plaats Woodstock, zoals velen denken, maar in Bethel, op een heuvelachtig, 240 hectare groot, land van boer Max Yasgur. Ik was een puber en wist via muziekkrant Oor dat het plaatsvond. Een halfjaar later verscheen de film die ik in Roxy te Geleen ging kijken voor de prijs van zeven en een halve gulden. Daarvoor kreeg je ook ruim vier uren muziek voorgeschoteld van mijn favoriete bands als Fleetwood Mac, Ten Years After, Jimmy Hendrix, Janis Joplin, The Who, Joe Cocker, Santana. Moet ik nog verder gaan? Ruim 30 bands verschenen op het podium. Het was fantastisch en alles verliep in love and peace.
In de uitpuilende bioscoop hoopte ik op een reünie maar herkende niemand. Heel even dacht ik dat het nabijgelegen bejaardentehuis de zaal had afgehuurd. Maar dat bleek niet zo. De twintigers van toen zijn nu zeventigers. Bejaarde grijsaards die lastig en traag lopen. Blijkbaar heeft ook de tand des tijds de hippies uit de sixties in de greep. Sommigen hadden nog lang (grijs) haar. Anderen waren al veelvuldig opa en straalden dat ook uit. Woodstock bracht vervlogen tijden terug en was voor mij als jongste toeschouwer, het hoogtepunt van de week. Of de andere hippies alles hebben meegekregen waag ik te betwijfelen. Terwijl ik ritmisch meebewoog en drumde op mijn knieën bij de fantastische muziek, zat de rest als bevroren te kijken. De energie leek vervlogen bij de oude voormalige hippies. Zo verrekte jammer. Nondedjuu!!!